vacuüm kruipt omhoog
in mijn keel
knijpt luchtpijp samen
tot ik stenen slik

piepende stilstand
onder gloeiend pantser
tot onhoudbaarheid
aan lippen staat

vocht barst uit leden
koelt brandende wangen licht
verdriet druipt over huid
rust keert weer, voor lopig

gedachtes aan
hoe het zijn zou
om in jouw bed te liggen
als je morgenavond thuiskomt van het feestje waar je
zonder mij naartoe gaat

dat ik de deur zou horen
en dan jouw voetstappen op de trap
glijdende kledingstukken achter gesloten leden
spannende feestgeuren en een lijf dat
kouder is dan het mijne

zachte fluistering, natuurlijk
ben ik nog wakker
je vertelt, ik luister
langzaam versmelten we tot één
temperatuur, één wezen, één zijn

wie het eerst in slaap valt
weten we de volgende dag niet meer
doet er ook niet toe
evenals de vraag
wat ik eigenlijk in jouw bed doe

kom met mij
naar de bergen waar
onze handen de
lucht aanraken

kom met mij
naar groene bossen
waar de vogels
vrij vliegen

kom met mij
naar besneeuwde toppen
waar we stijgen in
ijle lucht

kom met mij
naar verre hoogtes
ons onbekend
we zullen er vogels zijn

mag ik nog
over hoofdpijn of mijn
positieve testresultaat praten

kan ik nog
over kleine overwinningen
op mijn eigen verstand vertellen

durf ik nog
over iets anders dan
het groot verlies van verstand te spreken

als ergens ver weg
buiten bereik van mijn stem
de mensen breken

lieve .. *

wees niet bang
als het straks donker wordt
ik heb even
al het licht verzameld
om je goed te kunnen zien

wees niet bang
als het straks stil valt
ik heb even
al het geluid verbannen
om je te kunnen horen

wees niet bang
als straks de wereld stopt met draaien
ik heb even
al het leven gepauzeerd
om van je te houden

wees niet bang
als straks alles verder gaat
ik heb een
leven lang
om van je te houden


* instructie: vul hier je naam in, lees het gedicht aan je spiegelbeeld voor


.