Het is niet voor het eerst dat ik
aaprijdtkever.nl opnieuw als online woonplek inricht. In de 18 jaar dat deze website bestaat, is haar uiterlijk tientallen malen veranderd. Zo ook haar doel en innerlijk. De eerste zes maanden van dit jaar was deze website een statische leegte, met linkjes naar podcast
kleine fictie en mijn vorig jaar opgestarte
Substack. Beide fijne plekken om rond te hangen, maar ze voelen niet van mij; het zijn meer podia om vanaf te schreeuwen, terwijl de rest van de wereld ook schreeuwt, schrijft, amper luistert en voorbij raast.
Ondertussen roeptoeter ik graag in het rond dat er geen mooiere plek op internet is dan deze website; tijd om de daad weer bij het woord te voegen (seriously, waarom dwalen die steeds verschillende kanten op?).
Wat gaat er gebeuren? Verwacht verhalen en gedichten, in allerlei vormen. Ik ben toe aan snoeihard experimenteren en wil mijn online woonplek gebruiken als veilig canvas. Schrijvers willen tenslotte gelezen worden, maar dan moet dat werk wel vindbaar zijn. Die gemachineerde vergaarbak waar ik nu alles in opsla, blijkt vooral een voedingsbodem voor de in het geniep aangezwengelde AI-dieven van Microsoft. Wat er hilarisch genoeg toe leidt dat afgezien van de zelflerende robots, met als doel mijn werk te gebruiken voor eigen gewin, niemand mijn werk leest. Dan kan ik het net zo goed het web opslingeren in de hoop dat er af en toe iemand op de passagiersstoel van mijn kever kruipt en met deze schrijvende aap meerijdt.
Genoeg gezwamd. Laat het bloggen beginnen!